Na een behoorlijke tijd en oefeningen had ik het allemaal onder de knie. Ik was klaar om echt te gaan fotograferen. Maar dat lukt me niet, best gek want ik kende mijn camera van a tot z en had alle regeltjes in mijn kop gepropt. Nog maar eens met mijn neus de boeken in en nog meer kiekjes maken.
Na een tijd ontdekte ik dat ik feitelijk alleen maar aan het fotograferen was hoe andere mij verteld hadden hoe dat te doen. Er zat geen schrijntje "Ridder" in de foto's. Het waren foto's van andere die door mij gemaakt waren. Ik ontdekte dat fotograferen (iets creƫren) helemaal niet zoveel te maken heeft met techniekjes en regeltjes maar met jezelf en hoe jij de wereld ziet.
Fotograferen is best moeilijk, niet de techniekjes en regeltjes maar wel jezelf in de foto's stoppen wel.
Dus leer los te laten en volg jezelf! Je moet leren te fotograferen hoe jij dat wilt, volg je hart en gevoel, blijf jezelf en heb maling aan wat andere vinden hoe jij dat doet of moet doen. Fotograferen doe je niet met een camera maar met je kop en hart. Iets waar ik mij vandaag de dag nog steeds mee bezig houdt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten